یاد باد . . . !
بلاگفا شده مثه یه دفترچه ی خاک گرفته که بعد سالها پیداش میکنی و تکونش میدی و میشینی و ورقش میزنی و یه دنیا خاطره برات زنده میشه . .
مثه یه آلبومِ رنگ و رو رفته ته کمدِ که وقتی عکساش رو میبینی آدمایی یادت میاد که خاطره هــایی داشتی باهاشون . . .
اما الان ساکته ، بی صدا ، خاک گرفته ، تنها !
کی شد که این شد ؟!
یادتونه چه ذوقی داشتیم سر پست گذاشتن ؟! پستایی که حرفِ حساب داشته باشن ؟!
یادتونه هی تند تند جواب کامنت ها رو میدادیم ؟! روزی چند بار وبلاگ رو چک میکردیم ؟! هی زیر و روش میکردیم تا زیر و بمش رو یاد بگیریم !؟!
میرفتیم دنبالِ کد های جدید برای امکانات بیشتر ؟! میرفتیم دنبالِ کد های آهنگ هایی که دوست داشتیم ؟!
و از همه جالب تر ، قالبِ وبلاگ بود . .
چه رفیقایی ، چه همراهایی . . .
نگاه کردین به لیستِ وبلاگ هایی که لینک کردین ؟! چند نفرشون هنوز هستن ؟!
شده مثه دنیای واقعی ما آدما . . .
یه مدت که نمیبینی ، یادت میره بود . وقتی هم یادت میاد مات میشی .
افسوس میخوری . .
ناراحت میشی . . .
ولی بیاین مثه دنیای واقعی نباشیم . . .
بعد از ناراحتی دوباره فراموش نکنیم . .
بیایم دوباره بسازیم . درست که الان تلگرام هست ، اینستا هست ، ایمو هست و هزار تا کوفت و زهرِ مارِ دیگه !
ولی مگه لذت شون به قدرِ وبلاگ نویسی هست !؟!
ما نسلِ بچه هایی هستیم که با اینترنت های ضعیف مینشستیم پشت سیستم کلی دنبال عکس میگشتیم ، کلی هی متن هامون رو بالا و پائین میکردیم که قشنگ باشه ، رنگش بهش بخوره ، غلط املائی نداشته باشه .
ماها میتونیم دوباره بسازیم .
میتونیم دوباره خاطره هامون رو برگردونیم . .
بیایم دوباره وبلاگ نویسی رو ادامه بدیم .
بیایم بازم وبلاگ نویس باشیم . . . 